Tijd voor je eigen ritme

Tijd voor je eigen ritme.
Als je zo eens een stapje terug doet uit je leven.
En je bekijkt het van een afstandje.
Je schema, je agenda, je werk, je thuis.
Waar is er dan ruimte voor je eigen ritme?

Weet jij wat je eigen ritme is?
Welk tempo daarbij hoort?
Wat je nodig hebt om goede keuzes te kunnen maken?
Om je ontspannen en krachtig te voelen?
Ruimte te voelen om dingen te creëren?
Niet overprikkeld te raken?

En beweeg je mee in de tempowisselingen van jouw ritme?

Of is er in jouw leven veel plek voor nog even doorgaan?
Nog even volhouden, zodat je het daarna rustig aan kunt doen.
En zeg eens eerlijk, volgt die periode van rust dan ook?

Waardoor wordt de invulling van jouw leven bepaald?
Ideeën over hoe veel en hoe hard je zou moeten werken.
Ideeën over waar je verplicht bent bij aanwezig te zijn.
Over wat je over moet hebben voor een ander.
Over wat je in bepaalde periodes van je leven nu eenmaal moet opofferen.
Over hoe men over je denkt, als je iets wel of niet doet.
Over wanneer jouw leven een goed leven is, wanneer het geslaagd is.

En jouw eigen ritme. Is daar ook ruimte voor tussen al die ideeën over wat moet en wat niet?

Gek genoeg, zie ik dat leven in je eigen tempo vaak onderaan het prioriteitenlijstje staat.
En dat vind ik echt jammer.
Want als je leeft met aandacht en respect voor je eigen ritme, dan voel je wat klopt voor jou.
En er zit ook een mooie paradox in.
Leven in je eigen ritme zorgt voor ontspanning, en ontspannen kun je juist beter voor anderen zorgen.
Je voelt je krachtig, waardoor je juist beter je eigen wensen uit kunt spreken.
Je voelt je energiek, waardoor je juist meer kunt presteren.
Je voelt wat klopt voor jou, zodat je voelt dat jouw leven een goed leven is. Los van alle ideeën die je daarover hebt.
Je krijgt nog meer aandacht en respect voor je eigen ritme.
En zo versterk je jezelf.

Luisteren naar je eigen ritme, goed voor jezelf zorgen, is niet iets waar vanzelf tijd voor komt.
Of waarvoor je toestemming nodig hebt.
Of waarvoor je eerst iets bereikt moet hebben.
Of wat de een wel kan, en de ander niet.
Het is NU.
En het is aan jou om te kiezen.