En tijdje terug hoorde ik dit een moeder tegen haar dochter zeggen bij het kinderdagverblijf. Ik zeg het zelf ook wel eens. En jij vast ook, als je moeder bent.

Ik heb heel lang gedacht dat ik niet zo’n gevoelig mens was. Dat ik alles aan kon, eindeloos hard kon werken en dat ik me niet zo aan moest stellen als ik ergens mee zat.

Huh wat? Hoera voor je probleem? Als je een probleem hebt wil je meestal maar één ding: er zo snel mogelijk vanaf.

Tranen met tuiten huilde ik. 

Over de dingen die niet vanzelf gaan en die je niet op je coach kunt ‘blamen’.

Praten met iemand, wat heb je daar nou eigenlijk aan? En waarom is het praten met een coach anders dan met je moeder of vriendin? Misschien ken je mensen bij wie coaching heel goed heeft gewerkt. Of mensen die het helemaal niks vonden. Misschien twijfel je zelf wel eens of je een keer met een coach zou willen praten. Maar werkt dat nou echt?

Personal coach, lifecoach, competentiecoach, paardencoach, loopbaancoach of wandelcoach. Google op coach en jouw woonplaats, en je vindt meteen tientallen resultaten. Het lijkt wel alsof heel Nederland een coachpraktijk is begonnen. Er zijn ook zoeksites voor coaches, zoals coachfinder.nl. Maar waar moet je nou op letten bij het kiezen van een coach? En hoe weet je of het een goede is? Ik geef je 3 stappen om een geschikte coach te kiezen.

Van buiten zag je niets aan mij, maar van binnen was het anders. Ik was uitgeput, voelde me bang en de gedachten in mijn hoofd draaiden cirkeltjes. Zodra ik wakker werd begon ik te denken, totdat ik 's avonds weer doodmoe in slaap viel. Ik probeerde alles te snappen en ik bleef maar tegen mezelf zeggen dat er niets was om bang voor te zijn. Maar het hielp niets. Ik had geen idee hoe ik iets aan mijn situatie moest veranderen. Ik had nergens echt plezier in, alles was zwaar. Er waren mensen die tegen me zeiden dat ik iets aan persoonlijke ontwikkeling zou moeten doen, dat ik een coach moest nemen. Maar dat vond ik onzin. Ik dacht dat het wel goed zou komen, als ik maar hard genoeg mijn best deed.

Nee, ik wil niet naar je verjaardag. Nee, ik wil geen donateur worden van zielige hondjes. Nee, ik wil geen nieuwe energieleverancier. Nee, ik wil geen boodschappen doen. Nee, ik wil geen koffie zetten. Nee, ik wil niet dat je vanavond weer weggaat. Nee, ik wil geen sponzig, droog, vettig stukje taart. Nee, nee, nee.

Ik zie het veel om me heen: vervelende situaties ontstaan tussen werkgever en werknemer, omdat vrouwen zich niet uit durven te spreken. Gevolg: de emoties lopen hoog op en de samenwerken is niet meer mogelijk. Ik zie dit patroon ook bij coachees in mijn praktijk. Vrouwen die niet hebben geleerd voor zichzelf op te komen, hun grenzen niet op tijd aangeven. Zodat ze alleen nog maar kunnen brullen als tijgers met territoriumdrift als het ze echt teveel wordt. En dat helpt dus totaal niet.

Iedereen kent wel iemand die ooit naar iemand is geweest die ‘iets met energie’ deed. Of een kind dat na een afstemming van z’n slaapproblemen af was. Of dat het juist helemaal niet hielp. Voorbeelden genoeg waarin mensen zich wenden tot een helderziende of heldervoelende om hun probleem op lossen. Zij op hun beurt vertellen hoe het zit, geven advies en behandelen soms ook pijn of trauma. Ook wel reading of healing genoemd. Ik ben niet perse tegen reading en healing, maar ook niet ervoor. Hoe dat zit leg ik je uit in deze blog.

Het begon allemaal toen ik vorig jaar op een avond in maart in bad zat. Ineens voelde ik een enorme flow en pakte ik mijn telefoon erbij om te typen. Iets wat ik normaal nooit doe, want ik ben altijd als de dood dat m’n telefoon in het bad valt en ik word geëlektrocuteerd. Geen idee of dat überhaupt kan, maar ik probeer het liever niet uit.